22 112 04 56
22 112 04 56
Zawód tłumacza przysięgłego na Litwie nie istnieje. Nie ma żadnej organizacji ani żadnego urzędu, który przyznawałby uznawane przez państwo litewskie uprawnienia do wykonywania tłumaczeń poświadczonych. Osoby muszące dokonać przekładu pisma urzędowego języka obcego na litewski mają możliwość skorzystania z usług biur tłumaczeń, których na całej Litwie jest kilkadziesiąt. Najwięcej z nich znajduje się w okolicy dużych miast, jak Wilno, Kłajpeda, czy Kowno. Wspomniane biura tłumaczeń wykonują tzw. tłumaczenia certyfikowane, które po opatrzeniu specjalną pieczęcią biura realizującego zlecenie nabierają mocy urzędowej. Tak przygotowane dokumenty akceptowane są w litewskich urzędach oraz wszelkiego rodzaju instytucjach. Dokumenty, które szczególnie wymagają przekładu certyfikowanego to świadectwa i dyplomy szkolne, akty urodzenia, małżeństwa etc.
Interesującym jest fakt, że prawo litewskie nie reguluje w żadnym stopniu zawodu tłumacza. Na Litwie, jak wspomniano wcześniej, nie ma instytucji tłumacza przysięgłego, tym samym nie są tam przeprowadzane żadne państwowe egzaminy sprawdzające wiedzę tłumaczy, czyli jest tam pod tym względem zupełnie inaczej niż w Polsce.
Na terenie Litwy pewną rolę w przygotowywaniu tłumaczeń może odgrywać również notariusz. Może on poświadczyć własnoręczność podpisu tłumacza pod wykonanym przekładem oraz pod oświadczeniem tłumacza o wierności przekładu zawierającym powołanie się na artykuł litewskiego kodeksu karnego określający karę za poświadczaniu nieprawdy. Jeśli osoba wykonuje zawód tłumacza, ma możliwość złożenia wspomnianego oświadczenia w formie ogólnej, by nie musieć za każdym razem ubiegać się o poświadczenie notarialne pod każdym przekładem.
W przypadku konieczności wykonania tłumaczenia ustnego, np. w sądzie, osoba posługująca się językiem obcym zaprzysięgana jest na miejscu, na czas trwania czynności, np. rozprawy.
W Polsce zawód tłumacza przysięgłego istnieje od wielu lat i jest zawodem zaufania publicznego, podobnie jak zawód notariusza. By zostać polskim tłumaczem przysięgłym trzeba zdać bardzo trudny egzamin państwowy, który zaliczają jedynie nieliczni kandydaci (około 20%). Kandydaci na tłumaczy przysięgłych składają ślubowanie w Ministerstwie Sprawiedliwości, po czym zostają nadane im uprawnienia. Wszystkie przekłady uwierzytelnione poświadczają z pomocą specjalnej pieczęci. Obowiązuje ich Ustawa z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego i rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości dotyczące wynagrodzeń za czynności tłumacza przysięgłego z dnia 24 stycznia 2005 roku.
Z powodu tak ogromnych różnic między zawodem tłumacza na Litwie oraz w Polsce przekłady wykonywane na Litwie, nawet te poświadczone certyfikatem biura lub z podpisem tłumacza poświadczonym przez notariusza, nie są w Polsce akceptowane przez urzędy i organy ścigania. W Polsce honorowane są jedynie tłumaczenia z i na język litewski, przełożone przez polskiego tłumacza przysięgłego, zaprzysiężonego w polskim Ministerstwie Sprawiedliwości.